Badanie kształtów jader jest bardzo ważne, jeśli chcemy poprawnie oszacować wysokość barier na rozszczepienie, linię yrast, momenty bezwładności jąder, współczynniki przejść elektromagnetycznych oraz np. kształt funkcji nasilenia Gigantycznego Rezonansu Dipolowego, czy też czasy życia jąder w stanie podstawowym i w stanach wzbudzonych. Uwzględnienie jądru na w obliczeniach deformacji oktupolowej czyli gruszko-podobnej umożliwia badanie asymetrii masowej jądra. Już we wczesnych latach 50-tych ubiegłego wieku postawiono hipotezę, że wibracje oktupolowe mają bezpośredni wpływ na tworzenie się pasm rotacyjnych o ujemnej parzystości. Nasze obliczenia dotyczą oszacowania energii całkowitej jąder z uwzględnieniem wielu deformacyjnych stopni swobody w tym i zarówno osiowych jak i nieosiowych parametrów deformacji oktupolowej. Szczególnym przypadkiem jest parametr oznaczany jako a32 i nazwany 'tetrahedralnym'. Opisuje on kształty zbliżone do czworościanu foremnego i dzięki temu zachowuje on 48 możliwych symetrii. Pozwoliło to na powiązanie deformacji jądra z teorią grup punktowych i szeroko zakrojone badania nad grupami symetrii w jądrze atomowym. Wyniki otrzymane poprzez policzenie energii całkowitych dla wszystkich znanych i jeszcze nie odkrytych jąder począwszy od Z=16 aż do Z=136 pozwoliły na zdefiniowanie nowych liczb magicznych a także stworzenie mapy wysp stabilności jąder, dla których symetrie grup punktowych odgrywają decydującą rolę.

Rys.1 : Kształt oktupolowy (lewa strona) oraz kształt tetrahedralny (prawa strona)