ODKRYCIE NEUTRINA TAU! W laboratorium Fermilab otrzymano pierwsze bezpośrednie dowody na istnienie neutrina tau, trzeciego rodzaju neutrina. Obserwowano neutrina uderzające w tarczę i wytwarzające leptony tau.
27 kwietnia 2000
WSZECHŚWIAT W SWEJ MŁODOŚCI. Pierwsze szczegółowe obrazy odkrywają strukturę wszechświata w wieku będącego niewielkim ułamkiem dzisiejszego wieku, kiedy to był on 1000 razy mniejszy i gorętszy. Obrazy z projektu BOOMERANG rozjaśniają kilka istotnych tajemnic kosmologii - naturę materii i energii, które dominują przestrzeń międzygalaktyczną, oraz czy przestrzeń jest "zakrzywiona", czy "płaska".
DODATKOWE WYMIARY? Dodatkowe wymiary czasoprzestrzeni mogą spowodować unifikację sił przy dużo mniejszych energiach. Dlaczego nie widzimy tych wymiarów?
30 czerwca 1999
POSTĘP W ZROZUMIENIU OSCYLACJI NEUTRIN. Akcelerator w Japonii oraz podziemny detektor znajdujący się w odległości 250 km tworzą zespół urządzeń poszukujący egzotycznych własności neutrin.
21 czerwca 1999
STRZAŁKA CZASU została zmierzona w laboratoriach CERN i Fermilab poprzez rejestrację załamania symetrii CP (CP jest związane z lekką asymetrią pomiędzy materią i antymaterią).
31 lipca 2000
CZY CZĄSTKA I ANTYCZĄSTKA ROZPADAJĄ SIĘ INACZEJ? "Zrozumienie niewielkich różnic pomiędzy prawami fizyki dla materii i antymaterii może pomóc w wyjasnieniu, dlaczego wszechświat zawiera dużo więcej materii niż antymaterii."
INTRYGUJĄCE PRZESŁANKI NARUSZENIA SYMETRII CP PRZEZ MEZONY B pojawiły się w laboratorium Fermilab. CP jest symetrią, która zamienia cząstkę w antycząstkę i następnie wysyła cząstkę zwierciadlaną (odbicie parzystości lub P).
19 grudzień 1998
SIŁY ODPYCHAJĄCE WE WSZECHŚWIECIE wydają się działać w skali kosmicznej, przynajmniej częściowo neutralizując przyciąganie sił grawitacyjnych.
NAGRODA NOBLA Z FIZYKI W ROKU 1999
Szwedzka Akademia Nauk przyznała nagrodę Nobla z dziedziny fizyki dwójce fizyków holenderskich, którzy stworzyli podwaliny matematyczne Modelu standardowego w fizyce cząstek elementarnych. Nagrodę przyznano:
profesorowi Gerardus 't Hooftowi z Uniwersytetu Utrecht, w Utrechcie (Holandia) i profesorowi Emeritus Martinus J.G. Veltmanowi z Bilthoven (Holandia).
Uzasadnienie Akademii brzmiało: Dwaj uczeni otrzymują Nagrodę Nobla za oparcie fizyki cząstek elementarnych na silniejszym fundamencie matematycznym. W szczególności pokazali oni, jak można wykorzystać teorię do precyzyjnych obliczeń wielkości fizycznych. Eksperymenty w laboratoriach z akceleratorami w Europie i Stanach Zjednoczonych potwierdziły w ostatnim czasie wiele rezulatów dokonanych obliczeń.
Cytat Akademii: "za wyjaśnienie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych w dziedzinie fizyki."
Zalecana lektura:
